θυμός και αυτοκυριαρχία

Αρκεί μια φυτιλιά να ανάψει, να φουντώσει ο θυμός και να γίνει πυρκαγιά. Πυρκαγιά που καίει ό,τι δήποτε βρεθεί μπροστά της, χωρίς διακρίσεις, χωρίς να επιλέγει. Οι στιγμές εκείνες, είναι πραγματικά τόσο πολύ… ακαταμάχητες και νιώθεις ότι οπωσδήποτε πρέπει να εκτονώσεις τον θυμό σου με βιαιότητα, ότι είναι αυτό που «πρέπει» να κάνεις, διότι έχει θιχτεί το δίκιο σου, έχει λεηλατηθεί και χρειάζεται να το προασπιστείς. Τότε, εκείνη ακριβώς την στιγμή είναι απαραίτητο να αποστασιοποιηθείς. Να φύγεις μακριά από ό,τι σε εξοργίζει και να μείνεις αδρανής, να μην αντιδράσεις. Γιατί αν δεν το κάνεις και αφήσεις τον εαυτό σου να ξεσπάσει τότε αυτό θα το μετανιώνεις μια ζωή. Θα το μετανιώνεις διότι είναι βέβαιο ότι θα προβείς σε λάθος ενέργειες.

Όταν είμαστε θυμωμένοι θολώνεται η κρίση μας. Πιστεύουμε ότι εμείς έχουμε το απόλυτο δίκιο. Γινόματε αυταρχικοί. Tο μπλε το βλέπουμε κόκκινο και το μωβ πορτοκαλί. Διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα. Επίσης η προσοχή μας εστιάζεται μόνο στα 2- 3 εκείνα στοιχεία που μας προκάλεσαν το αίσθημα θυμού ενώ υπάρχουν και αναρίθμητα άλλα στοιχεία που χρειάζεται να έχουμε υπόψιν μας.

Μόλις ηρεμήσεις, περάσει κάποιο σεβαστό χρονικό διάστημα και «καθαρίσει» το μυαλό σου, τότε θα είσαι σε θέση να δεις και να συνειδητοποιήσεις τους λόγους που οδήγησαν την αντίθετη πλευρά να έχει την συγκεκριμένη αντίδραση ή συμπεριφορά η οποία σε εξόργισε. Εξετάζοντας την αιτία ή τις αιτίες το πιο πιθανό είναι αργότερα να «καταλάβεις» και να αντιληφθείς ότι και η αντίθετη πλευρά έχει το δικό της μερίδιο στο δίκιο. Ακόμη όμως κι αν τελικά δεν έχει δίκιο καθόλου, αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία είναι ότι πια καταλαβαίνεις, ξέρεις το «γιατί», είσαι αντικειμενικός- ή και είσαι σε θέση να κάνεις τις κατάλληλες ενέργειες. Πριν κρίνεις, σκέψου. Όταν εξοργίζεσαι κράτα την αυτοκυριαρχία σου. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να δει «καθαρά». Μην διαταράσσεις την ειρήνη σου για κανέναν. Δεν αξίζει τον κόπο να πληρώσεις ένα τόσο σοβαρό τίμημα.

Ζωή Δελιακίδου
Ψυχολόγος Α.Π.Θ.