Με ποιον τρόπο να μιλήσω στο παιδί μου για τις μαθησιακές του δυσκολίες

Ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι οι περισσότεροι γονείς είναι για το αν πρέπει να μιλήσουν στο παιδί τους για τις μαθησιακές του δυσκολίες ή όχι. Προβληματίζονται για το πώς θα διαχειριστεί το παιδί τους μία διαδικασία διάγνωσης. Η μεγαλύτερη τους αγωνία είναι να μην συνοδεύει το παιδί τους μια ταμπέλα για την υπόλοιπη ζωή του και αυτό το κάνει να αισθάνεται κατώτερο από τα άλλα παιδιά. Η απάντηση στο ερώτημα να μιλήσω ή όχι στο παιδί μου για την μαθησιακή του δυσκολία είναι το ναι και ότι μάλιστα είναι και επιτακτική ανάγκη να γίνει αυτό. Οι βασικότεροι λόγοι είναι οι εξής:

– Το παιδί γνωρίζει ήδη πολύ καλά ότι αντιμετωπίζει κάποιες δυσκολίες και νιώθει διαφορετικό και κατώτερο από τους συμμαθητές του καθώς συγκρίνει αναπόφευκτα τον εαυτό του με αυτούς.
– Αν δεν συζητήσετε και δεν το ενημερώσετε για το ποια είναι η διάγνωση του, θα οδηγηθεί στο να κάνει σκέψεις που το τρομάζουν και να διακατέχεται από άγχος, ανασφάλεια για τις ικανότητες του και να αισθάνεται ένοχο προς την οικογένεια.

Επομένως, είναι σκόπιμο να συζητήσετε το θέμα της διάγνωσης με το παιδί σας πριν αισθανθεί ματαίωση των προσπαθειών του και αρχίσει να αισθάνεται θυμωμένο και απογοητευμένο. Βεβαίως το πιο σημαντικό πριν προχωρήσετε σε αυτό το βήμα είναι να έχετε οι ίδιοι αποδεχτεί το γεγονός. Ότι δηλαδή το παιδί σας έχει την συγκεκριμένη μαθησιακή δυσκολία και είστε αποφασισμένοι να υποστηρίξετε το παιδί σας με κάθε δυνατό τρόπο. Εάν δεν το έχετε αποδεχτεί εσείς, τότε το παιδί δεν θα καταφέρει να δημιουργήσει μια θετική εικόνα για τον εαυτό του έχοντας την συγκεκριμένη διάγνωση.
Από την στιγμή λοιπόν που το έχετε αποδεχθεί εσείς πρώτα, το επόμενο βήμα είναι να μιλήσετε με το παιδί σας. Οι πιο σημαντικοί τρόποι χειρισμού είναι οι εξής:

– Να του μιλήσετε ανοιχτά, με ειλικρίνεια και να αποφύγετε τις υπερβολές.
– Να χρησιμοποιήσετε κατανοητό για την ηλικία του λόγο.
– Να του δώσετε μια σαφή και ολοκληρωμένη εικόνα των δυσκολιών του και να του επισημάνετε τα αδύναμα κομμάτια του αλλά και τα δυνατά (τα χαρισματικά) τα οποία κατέχει.
– Δώστε του ξεκάθαρα να καταλάβει ότι οι συγκεκριμένες δυσκολίες που έχει στην μάθηση είναι αυτές που επηρεάζουν την επίδοσή του στα μαθήματα και ότι δεν αυτό υπεύθυνο για όλα αυτά.
– Βοηθήστε το να κατανοήσει πλήρως ότι δεν υπολείπεται σε τίποτα νοητικά και να του αναφέρετε παραδείγματα διάσημων ατόμων με μαθησιακές δυσκολίες ή και κάποιους ανθρώπους του περιβάλλοντος σας που έχουν τα ίδια θέματα και παρόλα αυτά είναι επιτυχημένοι.
– Αγκαλιάστε και αποδεχτείτε το οποιοδήποτε συναίσθημα και αντίδρασή του παιδιού. Δώστε του χώρο και χρόνο να επεξεργαστεί την νέα αυτή πληροφορία.

Αν μιλήσετε στο παιδί σας για τις δυσκολίες του θα το βοηθήσετε να αποενοχοποιηθεί και να μην ντρέπεται. Θα μπορέσει να εξηγήσει στον εαυτό του το τί του συμβαίνει και δεν θα παλεύει απελπισμένο με έναν αόρατο εχθρό. Θα αποκατασταθεί σταδιακά η αυτοεκτίμηση του και θα μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του και να διεκδικεί τα δικαιώματα του.

Ζωή Δελιακίδου
Ψυχολόγος Α.Π.Θ.